διάκονος Κύριλλος, ἐπί αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου, γκρέμισε εἰδωλολατρικούς ναούς καί ἔκαψε τά ξόανα τῶν ψεύτικων θεῶν, στήν Φοινίκη. Γιά τόν λόγο αὐτό συνελήφθη ἀπό τούς εἰδωλολάτρες καί θανατώθηκε μέ ἀπάνθρωπο τρόπο: ἄνοιξαν τήν κοιλιά του καί τοῦ ἔβγαλαν τά σπλάχνα.
Μέ τόν ἴδιο ἀπάνθρωπο τρόπο μαρτύρησαν στήν Ἀσκάλωνα καί στήν Γάζα, τό ἔτος 363 μ.Χ., ἄνδρες καί γυναῖκες, ἱερεῖς καί μοναχές, τῶν ὁποίων ἀφαίρεσαν τά σπλάχνα καί ἔριξαν ἐντός τῆς κοιλίας αὐτῶν κριθάρι, γιά νά τό φάνε οἱ χοῖροι.
Ἔτσι μαρτύρησαν καί ἔλαβαν τό ἁμάραντο στέφανο τῆς δόξας τοῦ Κυρίου, οἱ Ἅγιοι αὐτοί Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῆς πίστεως.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τό προσταχθέν.
Δι’ ἐγκρατείας τῶν παθῶν τάς πυριφλέκτους, ἀπονεκρώσαντες ὁρμάς καί τάς κινήσεις, τοῦ Χριστοῦ οἱ Μάρτυρες ἔλαβον τήν χάριν, τάς νόσους ἀποδιώκειν τῶν ἀσθενῶν, καί ζῶντες καί μετά τέλος θαυματουργεῖν, ὄντως θαῦμα παράδοξον! ὅτι ὀστέα γυμνά, ἐκβλύζoυσιν ἰάματα. Δόξα τῷ μόνῳ Θεῶ ἡμῶν.
