Κοιμήθηκε ο Γέροντας της Κύπρου, Αθανάσιος Σταυροβουνιώτης (1925-2021) ανήμερα του Αγίου Αθανασίου (20 Ιανουαρίου 2021)
Κουβάλησε για έναν αιώνα όλη την Ορθόδοξη Παράδοση στους ώμους, στην καρδιά και τη ψυχή του γενόμενος ο σκυταλοδρόμος της Αγιότητας των Κυπρίων Αγίων:
- του Αγίου Αποστόλου Βαρνάβα,
- του Τετραήμερου Αγίου Λαζάρου,
- του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονα του Αγίου Σπυρίδωνα Τριμυθούντος,
- του Αγίου Επιφανίου Κωνσταντίας (Αμμοχώστου)
- του Αγίου Ιωάννη Λαμπαδιστή,
- των Αγίων Φίλωνα, Συνεσίου και Φωτούς ( Φωτεινής) της Καρπασίας,
- του Αγίου Παναρέτου,
- του αγιασμένου Χατζηφλουρέντζου και Παναή της Μεσαορίας
και τόσων άλλων φανερών και κρυφών Αγίων που δεν γνωρίζουμε.
Αυτή η Ιερά Παράδοση στη διαδοχή της Αγιότητας, όπου η Μετάνοια-Ελεημοσύνη και η Ταπείνωση-Άφεση Αμαρτιών είναι ο θεμέλιος λίθος της όλης Μυστηριακής και Αγιαστικής Ζωής, είναι η συνέχεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας από την Πεντηκοστή των Αγίων Αποστόλων μέχρι σήμερα.
Εκεί, στο Σταυροβούνι, ανάμεσα στη Λευκωσία και Λάρνακα στην καρδιά της Κύπρου, όπου είδε από τη Λεμεσό, όπου στρατοπέδευσε πορευόμενη στην Βασιλεύουσα Πόλη αποκαλυπτικά η Αγία Ελένη τον Τίμιο Σταυρό να αιωρείται, εκεί που έκτισε κατ´ εντολήν του Αγγέλου Ναό προς Τιμήν του και απέθεσε το πρώτο τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού.
Εκεί, που έγινε μετά Μοναστήρι, η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου.
Εκεί, που μια σειρά Αγίων Ασκητών άφηναν για Αιώνες τα δάκρυα της Μετανοίας και τον Καρπό του Αγίου Πνεύματος.
Εκεί, που οι αγιασμένοι Ηγούμενοι του 20ού Αιώνα,
Βαρνάβας, Διονύσιος και Γερμανός διακονούσαν το Μυστήριο της Αγιότητας.
Εκεί, έζησε και αγίασε ο εν συνειδήσει έσχατος πάντων, ταπεινός και αφανής αόρατος χορηγός Αιωνίου Ζωής , Πατέρας μας , Γέροντας Αθανάσιος.
Καταγόμενος από την Άσσια της Μεσαορίας, δίπλα στην κατεχόμενη Τριμυθούντα, το χωριό γεννήσεως και ενταφιασμού του Αγίου Σπυρίδωνα, ποιός τον γνώρισε και δεν είπε μέσα του, πόσο θυμίζει τον Άγιο Σπυρίδωνα.
Μετά την εισβολή είχε την Χαρά να φιλοξενεί, αφού τους έδωσε το Αγγελικό σχήμα, τους πρόσφυγες γονείς του, των οποίων οι τάφοι αγιάζουν εκεί τα χώματα…
Εκεί, συνάντησα τον Πατέρα του, Γέροντα Γρηγόριο και βίωσα ζωντανά την Μετάνοια, την Ταπείνωση, την απλότητα, την αγιότητά του. Αλλά και τον θρήνο του αγνοούμενου γιού του, του οποίου τον χαμό μπροστά μου με δάκρυα πολλά απέδιδε στην αμαρτωλότητά του…
Πόσα έχουν να διηγηθούν όσοι γνώρισαν τον Γέροντα και Πατέρα μας Αθανάσιο.…
Σε μιά επίσκεψή μας με είκοσι Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Κύπρο, εάν δεν απατώμαι το 2007, επειδή ο Γέροντας ήταν αμίλητος, θέλοντας εγώ να μας μεταδώσει λόγο Ζωής, τον ερώτησα να μας πει κάτι.
Τότε, όρθιος μέσα στο Ναό, μπροστά στον Τίμιο Σταυρό, δίπλα εγώ και απέναντι οι είκοσι Ιερείς, μας είπε ένα μεγάλο θαύμα που έγινε από τα χέρια του.
Αυτός στο Τίμιο Σταυρό το απέδωσε, αλλά χωρίς ούτε καν να το υποπτευθεί ομολογούσε την αγιότητά του, διότι από τα χέρια του το θαύμα έγινε, όπως θα καταλάβετε απο την διήγηση.
«Εφέραν γιέ μου έναν τουρκοκύπριον τυφλό τζιαί έκαμνε μετάνοιες μπροστά στον Τίμιο Σταυρό.
Μόλις κατάλαβε ότι εστέκουμουν εγιώ δίπλα του τζιαί εθώρουν τον, είπε μου:
– Παπά άλειψε με, με λάδι που την καντήλαν του Σταυρού να δώ το φώς μου.
Τον άλειψα γιέ μου τζιαί αμέσως άμπλεψεν (έβλεψε- είδε)
Το διηγήθηκε με τόση συστολή και σεμνότητα που ακόμα νιώθω τις στιγμές ζωντανές στην καρδία μου.
Από το 2001 έως το 2016, πόσοι και πόσοι Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος που μεταφέραμε τιμητικά στην Κύπρο μας για να γνωρίσουν την Αγιότητα και τον Ηρωισμό του, πήραν την ευχή του Αγιασμένου Γέροντα Αθανάσιου Σταυροβουνιώτη.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι είκοσι μεταφέραμε κάθε χρόνο εκτός εξαιρέσεων που πήγαμε Ιεροσόλυμα και Κωνσταντινούπολη και ότι ήταν από Μητροπόλεις όλης της Ελλάδος, μεγάλο μέρος του Ιερατείου της Ελλάδος, μετέφεραν στην Ελλάδα την ευχή της Μετανοίας, της Ταπείνωσης και των κόπων του, την ευχή όλης της εν Κύπρω Αγιότητας.
Η εκδημία του Αγιασμένου Γέροντα Αθανάσιου του Σταυροβουνιώτη μας αφύπνισε, μας ξύπνησε την Εικόνα του Θεού μέσα μας, που είναι η ταυτότητά μας, μας μετέφερε μαζί του στην Ουράνια Βασιλεία ,την Αληθινή Πατρίδα μας, όπου κάθε επίγεια Πατρίδα παίρνει μέσα μας το αληθινό νόημά της.
Σκύβουμε ταπεινά και σου φιλούμε το χέρι και σε παρακαλούμε να μας μεταδώσεις τη Ζωή σου. Αυτό ζητάμε, Πατέρα μας Αθανάσιε Σταυροβουνιώτη.
Αυτή τη Ζωή σου θέλουμε, που είναι σάρκωση της Αιωνίου Ζωής του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Η Εκκλησία και ο Λαός της Κύπρου, καθώς και όλο το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας απανταχού της γης, με ευγνωμοσύνη σε ευχαριστεί.
Ανδρέας Χριστοφόρου
