Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο για τους ασθενείς και εμπερίστατους αδελφούς μας τελείται κάθε Τετάρτη απόγευμα, μετά τον Εσπερινό, όπου και μνημονεύονται τα ονόματα των ασθενούντων ενοριτών μας, ως και των επισκεπτών από το κοντινό νοσηλευτικό ίδρυμα «ΙΑΣΩ» αδελφών μας.
Η Παρθένος εδώ προφητεύει για τον εαυτό της. Αυτό που για μας σήμερα φαίνεται φυσικό, για την Θεοτόκο ήταν θέμα αποκαλύψεως. Το Άγιο Πνεύμα έσυρε το πέπλο της ιστορίας και έδειξε στην Θεοτόκο την προσωπική της τύχη. «Μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί» του μέλλοντος. Εκείνη που έμελλε να γίνη Μητέρα του Υιού του Θεού θα γινόταν ταυτόχρονα και το πιο σημαντικό πρόσωπο όλων των γενεών. Αυτή που θα έδινε την ανθρώπινη φύσι στον Υιό και Λόγο του Θεού, έμελε να πάρη απ᾿ Αυτόν —σαν μια αντίδοσι ιδιωμάτων— υπερχρονική τιμή και δόξα.
Όταν κανείς μπαίνει στον κόσμο του Θεού, η ύπαρξη του διευρύνεται. Όποιος μπαίνει στον κύκλο του Θεού, μπαίνει στον κύκλο της αιωνιότητος. «Το έλαττον από του κρείττονος ευλογεῖται» (Ἑβρ. ζ´ 7). Όταν το μηδέν μπαίνει κοντά στη μονάδα, χάνει τη μηδαμινότητά του και αποκτά μεγάλη αξία. Εκείνη που αξιώθηκε να γίνη Νύμφη και Μητέρα του Νυμφίου Χριστού, πήρε την πρώτη θέσι κοντά στην Τριαδική Μονάδα.
Ο χριστιανός δεν είναι παρά ένα από τα πολλά μηδενικά που βρίσκονται πίσω από την Τριαδική Μονάδα. Μέσα στον πολυψήφιο αυτό αριθμό ο άνθρωπος αποκτά τρισμέγιστη αξία. Έξω όμως απ᾿ αυτόν παραμένει ένα άχρηστο μηδενικό…
Eπισκόπου Aχελώου Ευθυμίου
(Αναφορά στην Ωδή (=τραγούδι) της Θεοτόκου Μαριάμ κατά τη συνάντησή με την Ελισάβετ)