Εάν επιθυμείτε να λαμβάνετε κάθε εβδομάδα την ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, είτε μόνον εσείς, είτε και κάποια δικά σας πρόσωπα, επισκεφθείτε την κεντρική σελίδα του ιστοτόπου και κάντε κλικ στο σύνδεσμο Newsletter. |
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023 – ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
Ο Ἀπόστολος
Προς Ρωμαίους επιστολή Παύλου (ιγ΄11 – ιδ΄4)
[Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.]
Το Ευαγγέλιο
[Εὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος / Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ / Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς]
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2023 – ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ (Αρχή Σαρακοστής)
Το Ευαγγέλιο
[Βλέπετε μὴ πλανηθῆτε· πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες ὅτι ἐγώ εἰμι / Ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.]
Σάββατο 4 Μαρτίου 2023 – ΜΝΗΜΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΚΟΛΥΒΩΝ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΥΡΩΝΟΣ
Ο Ἀπόστολος
Προς Τιμόθεον Β΄ επιστολή Παύλου (β΄ 1 – 10)
[Τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν]
Το Ευαγγέλιο
[Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον]
Οἱ Ἱερές Ἀκολουθίες στην είσοδο τῆς Ἁγίας & Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς
και την Α’ Εβδομάδα των Νηστειών
Διαβάστε εδώ το Αναλυτικό πρόγραμμα
Εντυπωσιακή η ανταπόκριση στο κάλεσμα για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στους σεισμοπαθείς Τουρκίας και Συρίας
Εντυπωσιακή και ιδιαίτερα συγκινητική υπήρξε η ανταπόκριση των πολιτών του Χολαργού στο κάλεσμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για επείγουσα συγκέντρωση ανθρωπιστικού υλικού από τους Ιερούς Ναούς για την ανακούφιση των πληγέντων στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας και της Συρίας.
Μέσα στον ελάχιστο χρόνο των 7 ημερών, συγκεντρώθηκαν από τις 3 ενορίες της πόλης του Χολαργού (Φανερωμένης, Τιμίου Σταυρού και Αγίας Τριάδος) 50 καινούργια / καινουργή κλινοσκεπάσματα (κουβέρτες και παπλώματα), 133 κούτες με τρόφιμα και πολυάριθμες συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού.
Ειδικότερα, από την ενορία του Ιερού Ναού Φανερωμένης Χολαργού συγκεντρώθηκαν:
- 33 καινούργια παπλώματα και κουβέρτες
- 99 κούτες με ενδεδειγμένα τρόφιμα και
- 50 συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού
Θερμές ευχαριστίες οφείλονται σε όλους όσοι συνεισέφεραν στην εντυπωσιακή αυτή πράξη Χριστιανικής Αγάπης και Αλληλεγγύης, είτε με την προσφορά τους σε είδη, είτε και με την εθελοντική προσφοράς εργασίας στο επίπονο έργο της συγκέντρωσης, ταξινόμησης και συσκευασίας των ειδών που προσφέρθηκαν.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες, επίσης, οφείλονται στον κ. Κων/νο Μουτεβελή για την διάθεση φορτηγού και την δωρεάν μεταφορά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας των ειδών που συγκεντρώθηκαν από τις 3 ενορίες.
Η Υπεραγία Θεοτόκος, προστάτις της ενορίας μας αλλά και ολόκληρης της πόλης του Χολαργού, να ευλογεί και να προστατεύει όλους!
Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο
Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού
Οι ανακοινώσεις του Ιερού Ναού μας στο κινητό σας
Γίνετε μέλη στο κανάλι που δημιουργήσαμε στο Viber, για να λαμβάνετε απευθείας στο κινητό ή και στον υπολογιστή σας ενημέρωση για όλες τις ανακοινώσεις μας και αλλά σημαντικά κι ενδιαφέροντα θέματα.
https://invite.viber.com/?g2=AQAl7fQ%2BV1xYLFCRpMDvOXoBuRstkVi2k%2Bh6vYj1Y6Zs0TMzGxXmV44mvamEmzwe
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
"Η Μεγάλη Σαρακοστή: «Ένας τρόπος ζωής»"
του (+) π. Αλεξάνδρου Schmemann
Με την παρακολούθηση των Ακολουθιών, με τη νηστεία, ακόμα και με την προσευχή σε τακτά διαστήματα, δεν εξαντλείται η όλη προσπάθεια στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής. Ή μάλλον για να είναι όλα αυτά αποτελεσματικά και να έχουν νόημα, πρέπει να υποστηρίζονται και από αυτή την ίδια τη ζωή. Χρειάζεται δηλαδή ένας «τρόπος ζωής» που να μην έρχεται σε αντίθεση με όλα αυτά και να μην οδηγεί σε μια «διασπασμένη» ύπαρξη.
Στο παρελθόν, στις ορθόδοξες χώρες η ίδια η κοινωνία πρόσφερε μια τέτοια υποστήριξη με τον συνδυασμό που είχε στα έθιμα, στις εξωτερικές αλλαγές, με τη νομοθεσία, με τους δημόσιους και ιδιωτικούς κανονισμούς, με όλα δηλαδή όσα περιλαμβάνονται στη λέξη πολιτισμός. Κατά τη Μεγάλη Σαρακοστή ολόκληρη η κοινωνία υποδεχόταν ένα συγκεκριμένο ρυθμό ζωής, ορισμένους κανόνες που υπενθύμιζαν στα άτομα-μέλη της κοινωνίας την περίοδο της Σαρακοστής. Στη Ρωσία, λόγου χάρη, δεν μπορούσε κανείς εύκολα να ξεχάσει τη Σαρακοστή γιατί οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν διαφορετικά αυτή την περίοδο• τα θέατρα έκλειναν και, σε παλιότερους καιρούς, τα δικαστήρια ανέβαλλαν τη λειτουργία τους.
Φυσικά, όλα αυτά τα ερεθίσματα από μόνα τους, είναι φανερό, ότι δεν ήταν δυνατό να αναγκάσουν τον άνθρωπο να οδηγηθεί στη μετάνοια ή σε μια πιο ζωντανή θρησκευτική ζωή. Αλλά όμως δημιουργούσαν μια ορισμένη ατμόσφαιρα - ένα είδος σαρακοστιανού κλίματος - όπου η ατομική προσπάθεια γινόταν ευκολότερη. Ακριβώς επειδή είμαστε αδύναμοι χρειαζόμαστε τις εξωτερικές υπενθυμίσεις, τα σύμβολα, τα σημάδια. Φυσικά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος αυτά τα εξωτερικά σύμβολα ν' αποκτήσουν αυτοτέλεια, να γίνουν αυτοσκοπός, και έτσι αντί να είναι απλά μια υπενθύμιση, να γίνουν για την κοινή αντίληψη το μόνο περιεχόμενο της Μεγάλης Σαρακοστής. Αυτόν τον κίνδυνο τον έχουμε επισημάνει παραπάνω όταν μιλήσαμε για τις εξωτερικές συνήθειες και τα πανηγύρια που αντικαθιστούν τη γνήσια προσωπική προσπάθεια. Αν όμως καταλάβουμε σωστά αυτές τις συνήθειες τότε θα γίνουν ο «κρίκος» που συνδέει την πνευματική προσπάθεια με τη ζωή.
Δεν ζούμε σε μια ορθόδοξη κοινωνία [Ο συγγραφέας, Ρώσος στην καταγωγή, ζει σήμερα στην Αμερική] και φυσικά δεν είναι δυνατό να δημιουργηθεί αυτό το «κλίμα της Σαρακοστής» σε επίπεδο κοινωνικό. Είτε είναι Σαρακοστή είτε όχι, ο κόσμος που μας περιβάλλει, που αποτελούμε και μεις δικό του αναπόσπαστο κομμάτι, δεν αλλάζει. Κατά συνέπεια ζητιέται από μας μια νέα προσπάθεια να σκεφτούμε την απαραίτητη θρησκευτική σχέση ανάμεσα στο «εξωτερικό» και το «εσωτερικό». Η πνευματική τραγωδία της εκκοσμίκευσης είναι εκείνη που μας σπρώχνει σε μια πραγματική θρησκευτική «σχιζοφρένεια» -ένα σπάσιμο δηλαδή της ζωής μας σε δυο κομμάτια: το θρησκευτικό και το κοσμικό, που έχουν όλο και λιγότερη αλληλοεξάρτηση. Έτσι η πνευματική προσπάθεια είναι απαραίτητη για να μεταθέσει τα παραδοσιακά έθιμα και τις συνήθειες, που είναι βασικά μέσα στην προσπάθειά μας κατά την περίοδο τής Σαρακοστής. Μ' ένα πειραματικό και αναγκαστικά σχηματικό τρόπο θα μπορούσε κανείς να δει αυτή την προσπάθεια σε δυο πλαίσια: στη ζωή μέσα στο σπίτι και στη ζωή έξω απ' αυτό.
Για την ορθόδοξη αντίληψη, το σπίτι και η οικογένεια αποτελούν την πρώτη και βασικότερη περιοχή της χριστιανικής ζωής ή της εφαρμογής των χριστιανικών αρχών στην καθημερινή ζωή. Το σπίτι, δηλαδή το στυλ και το πνεύμα της οικογενειακής ζωής και όχι το σχολείο, ακόμα ούτε και η Εκκλησία, είναι εκείνο που σχηματίζει μέσα μας τη θεμελιακή αντίληψη για τον κόσμο• που μορφοποιεί στο εσωτερικό μας το βασικό προσανατολισμό τον οποίο ίσως για αρκετό διάστημα δεν τον καταλαβαίνουμε, αλλά που τελικά θα γίνει ένας αποφασιστικός παράγοντος. Ο στάρετς Ζωσιμάς του Dοstοyevsky στους Αδελφούς Καραμαζώφ λέει: «εκείνος που μπορεί να έχει καλές αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία είναι σωσμένος για όλη του τη ζωή». Το σημαντικό δε είναι ότι κάνει αυτή την παρατήρηση ύστερα από τη θύμηση της μητέρας του που τον είχε πάρει μαζί της στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων. Θυμάται την ομορφιά της Ακολουθίας, τη μοναδική μελωδία του κατανυκτικού «κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου...». Η υπέροχη προσπάθεια για θρησκευτική αγωγή που γίνεται σήμερα στα κατηχητικά σχολεία δεν σημαίνει και πολλά πράγματα, αν δεν βασίζεται στη ζωή της οικογένειας. Τι, λοιπόν, θα μπορούσε και θα έπρεπε να γίνει στο σπίτι στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής; Επειδή είναι αδύνατο να καλύψουμε εδώ όλες τις πλευρές της οικογενειακής ζωής θα περιοριστούμε μόνο σε μια απ' αύτές.
Όλοι μας, χωρίς αμφιβολία, συμφωνούμε ότι ο τρόπος της οικογενειακής ζωής έχει ριζικά αλλοιωθεί με την παρουσία του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Αυτά τα μέσα της «μαζικής ενημέρωσης» διαποτίζουν σήμερα ολόκληρη τη ζωή. Δεν χρειάζεται κανείς να βγει από το σπίτι για να βρεθεί «έξω». Ολόκληρος ο κόσμος είναι μόνιμα εδώ, σε απόσταση που τον φτάνουμε... ακίνητοι. Και, σιγά σιγά, η στοιχειώδης εμπειρία να βρεθούμε σ' έναν εσωτερικό κόσμο, μέσα στην ομορφιά της «εσωτερικότητας» έχει εντελώς χαθεί από το σύγχρονο πολιτισμό μας. Και αν δεν είναι η τηλεόραση, είναι η μουσική. Η μουσική έπαψε να είναι κάτι που το ακούει κανείς• σταθερά πια έγινε μια «υπόκρουση θορύβου» που συνοδεύει τις συνομιλίες μας, το διάβασμα, το γράψιμο κλπ. Στην πραγματικότητα αυτή η ανάγκη να ακούγεται συνέχεια μουσική φανερώνει την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να χαρεί τη σιωπή, να την καταλάβει όχι σαν κάτι αρνητικό, σαν μια απλή έλλειψη, αλλά ακριβώς σαν μια παρουσία και σαν την μοναδική προϋπόθεση για την πιο αληθινή παρουσία. Αν ο Χριστιανός του παρελθόντος ζούσε κατά ένα μεγάλο βαθμό σ' ένα σιωπηλό κόσμο που του έδινε πλούσιες ευκαιρίες για αυτοσυγκέντρωση στον εσωτερικό του κόσμο, ο σημερινός χριστιανός είναι αναγκασμένος να κάνει ειδική προσπάθεια για να καλύψει αυτή την αναγκαία διάσταση της σιωπής η οποία αυτή μόνο μπορεί να μας φέρει σε επαφή με τις υψηλές πραγματικότητες. Έτσι, λοιπόν, το πρόβλημα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι περιθωριακή υπόθεση, αλλά με πολλούς τρόπους είναι ένα θέμα πνευματικής ζωής ή θανάτου.
Πρέπει κανείς να συνειδητοποιήσει ότι είναι αδύνατο να μοιράσουμε τη ζωή μας ανάμεσα στη «χαρμολύπη» της Μεγάλης Σαρακοστής και στο τελευταίο σήριαλ. Αυτά τα δυο βιώματα είναι ασυμβίβαστα και το ένα, σίγουρα, θα σκοτώσει το άλλο. Και είναι πολύ πιθανό, εκτός αν γίνεται μια έντονη προσπάθεια, ότι το τελευταίο σήριαλ έχει πολύ μεγαλύτερες ελπίδες σε βάρος της «χαρμολύπης» -παρά το αντίθετο. Μια πρώτη «συνήθεια» που προτείνεται είναι να μειωθεί δραστικά η παρακολούθηση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης στην περίοδο της Σαρακοστής. Δεν τολμούμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει μία «γενική» νηστεία, αλλά μόνο η «ασκητική» η οποία, όπως ξέρουμε, σημαίνει, πρώτα απ' όλα αλλαγή τροφής και μείωσή της. Φυσικά τίποτε το κακό δεν υπάρχει, λόγου χάρη, στο να συνεχίσει κανείς να παρακολουθεί στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση ειδήσεις, εκλεκτές σειρές, ενδιαφέροντα και πνευματικά ή διανοητικά εμπλουτισμένα προγράμματα. Εκείνο που πρέπει να σταματήσει στην διάρκεια της Σαρακοστής είναι η πλήρης «παράδοση» στην τηλεόραση -η μετατροπή δηλαδή του ανθρώπου σε «λάχανο» πάνω σε μια πολυθρόνα κολλημένο στην οθόνη που παθητικά δέχεται ό,τι βγαίνει απ' αυτή. Όταν ήμουνα παιδί (ήταν τότε η προτηλεοπτική εποχή) η μητέρα μου συνήθιζε να κλειδώνει το πιάνο την πρώτη, την τετάρτη και την έβδομη εβδομάδα της Σαρακοστής. Αυτή η ανάμνηση είναι μέσα μου ζωηρότερη από τις μακρινές Ακολουθίες της Σαρακοστής και ακόμα και σήμερα όταν παίζει το ραδιόφωνο αυτές τις μέρες με ταράζει σχεδόν όσο και μια βλαστήμια. Αναφέρω αυτή την προσωπική μου ανάμνηση μόνο σαν μια διευκρίνηση της επίδρασης που μπορούν να έχουν μερικές εξωτερικές ενέργειες στην ψυχή ενός παιδιού. Kαι αυτό που κρύβεται εδώ δεν είναι ένα απλό απομονωμένο έθιμο ή ένας κανόνας, αλλά είναι μια εμπειρία της Σαρακοστής σαν μιας ειδικής χρονικής περιόδου, σαν κάποιου πράγματος που είναι παρόν όλο το χρόνο και που δεν πρέπει να χαθεί, να ακρωτηριαστεί, να καταστραφεί. Εδώ ακόμα, όσον αφορά τη νηστεία, μια απλή απουσία ή αποχή από την τροφή δεν είναι επαρκής, πρέπει να έχει το θετικό της συμπλήρωμα.
Η σιωπή που δημιουργεί η απουσία του θορύβου του κόσμου, των θορύβων που παράγονται από τα μέσα της μαζικής επικοινωνίας, πρέπει να γεμίσει με θετικό περιεχόμενο. Αν η προσευχή είναι η τροφή για τις ψυχές μας, τροφή, επίσης, θέλει και το μυαλό μας, γιατί ακριβώς αυτό το διανοητικό μέρος του ανθρώπου είναι που καταστρέφεται σήμερα από το ασταμάτητο σφυροκόπημα της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, των εφημερίδων, των εικονογραφημένων εκδόσεων κλπ. Αυτό, λοιπόν, που προτείνουμε, παράλληλα με την πνευματική προσπάθεια, είναι μια διανοητική, θα λέγαμε, προσπάθεια. Πόσα, αλήθεια, αριστουργήματα, πόσους υπέροχους καρπούς της ανθρώπινης σκέψης, της φαντασίας και της δημιουργικότητας αρνούμαστε στη ζωή μας μόνο και μόνο γιατί μας είναι πολύ πιο άνετο, γυρίζοντας στο σπίτι από τη δουλειά παραδομένοι στη σωματική και διανοητική κόπωση, να πιέσουμε το κουμπί της τηλεόρασης ή να βυθιστούμε στο τέλειο κενό ενός εικονογραφημένου περιοδικού. Αλλά, πώς φανταζόμαστε ότι θα μπορούσαμε να προγραμματίσουμε την περίοδο της Σαρακοστής; Ίσως να κάνουμε ένα κατάλογο βιβλίων για διάβασμα; Φυσικά δεν είναι απαραίτητο όλα αυτά τα βιβλία να είναι οπωσδήποτε θρησκευτικά, δεν μπορούν όλοι να γίνουν θεολόγοι. Όμως υπάρχει πολλή «θεολογία» κρυμμένη σε μερικά λογοτεχνικά αριστουργήματα και καθετί που πλουτίζει τη νοημοσύνη μας, κάθε καρπός της αληθινής ανθρώπινης δημιουργίας είναι ευλογημένος από την Εκκλησία και, όταν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα, αποκτάει πνευματική αξία.
[…]
Έτσι, αν η Μεγάλη Σαρακοστή όπως είπαμε στην αρχή, είναι η ανακάλυψη της πίστης από τον άνθρωπο, είναι επίσης και ανόρθωση της ζωής του, του θεϊκού νοήματός της, του κρυμμένου βάθους της. Με το να απέχουμε από την τροφή ξαναβρίσκουμε τη γλύκα της και ξαναμαθαίνουμε πώς να την παίρνουμε από τον Θεό με χαρά και ευγνωμοσύνη. Με το «να μειώνουμε» τις ψυχαγωγίες, τη μουσική, τις συζητήσεις, τις επιπόλαιες κοινωνικότητες, ανακαλύπτουμε την τελική αξία των ανθρώπινων σχέσεων, της ανθρώπινης δουλειάς, της ανθρώπινης τέχνης. Kαι τα ξαναβρίσκουμε όλα αυτά ακριβώς γιατί ξαναβρίσκουμε τον ίδιο τον Θεό, γιατί ξαναγυρίζουμε σ' Αυτόν και δι' Αυτού σε όλα όσα Εκείνος μας έδωσε μέσα από την τέλεια αγάπη και το έλεός Του. Έτσι, τη νύχτα της Ανάστασης ψέλνουμε: Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γουν πάσα κτίσις, την έγερσιν Χριστού, εν η εστερέωται.
Μη μας αποστερήσεις αυτής της προσδοκίας, φιλάνθρωπε Κύριε!
Βρείτε ολόκληρο το άρθρο και εδώ
Διαβάστε επίσης:
Στην είσοδο της αγίας Τεσσαρακοστής, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Το νόημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, του (+) π. Αλεξάνδρου Schmemann
Η Μεγάλη Σαρακοστή και η οικογένεια, του Αρχιμ. Συμεών Βενετσιάνου
Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ο ευπρόσδεκτος καιρός, του Σεβ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών
Μετάνοια και Νηστεία - Κυριακή της Τυρινής, του π. Γεωργίου Αλεντά
Ο Μακρυγιάννης μιλάει περὶ ...νηστείαςς
Μεγάλη Σαρακοστή: Πορεία προς το Πάσχα, του π. Αλεξάνδρου Schmemann
Το στάδιο των αρετών άνοιξε, όσοι θέλουν ν' αγωνισθούν ας εισέλθουν...
Σκέψεις για τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης κ. Ιωήλ
Περι μετανοίας και εξομολογήσεως
Περί μετανοίας, ομιλία του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, επισκόπου Καυκάσου και Ευξείνου Πόντου
Η Μετάνοια, Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων
Περί μετανοίας (α΄), από το Γεροντικό
Περί μετανοίας (β΄), από το Γεροντικό
Ακούσματα - Βίντεο
Κυριακή Τυρινής - Ο Άγιος Γεράσιμος Ιορδανίτης οδηγός μας στο "στάδιον της αρετής" [Αρχιμ. Συμεών Βενετσιάνος, 2020]
Κυριακή της Τυρινής – Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε [Αρχιμ. Συμεών Βενετσιάνος, 2017]
Το στάδιο άνοιξε. Οι αθλητές στην αφετηρία!... [Διαδικτυακή εκπομπή «Πέρασμα» του Ιδρύματος Νεότητας & Οικογένειας της Ι.Α.Α. (15/3/2021)]
Κρίση και κατάκριση από τους ανθρώπους και η κρίση του Θεού
Και άλλα πολλά ενδιαφέροντα και ψυχωφελή, στο ειδικό Αφιέρωμα στο Τριώδιο και στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή
Φωτεινής Ισαποστόλου της Σαμαρείτιδος – Απολυτίκιο (26 Φεβρουαρίου) [ψάλλει ο Γεώργιος Κακουλίδης]
Ο Ακάθιστος Ύμνος στον Ι.Ν.Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού (2014)
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου
Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἡ Μεγαλομάρτυς ἡ Σαμαρείτιδα
Οἱ Ἁγίες ἀδελφὲς τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Φωτώ, Φῶτις, Παρασκευή, Κυριακὴ καὶ Ἀνατολὴ οἱ Μάρτυρες
Ὁ Ἅγιος Σεβαστιανὸς ὁ δοῦκας
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος Ἐπίσκοπος Γάζης
Καθαρά Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου
Ὁ Ὅσιος Προκόπιος ὁ Ὁμολογητής ὁ Δεκαπολίτης
Ὁ Ἅγιος Λέανδρος Ἐπίσκοπος Σεβίλλης
Ὁ Ὅσιος Τίτος ἐκ Ρωσίας
Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ Ἐπίσκοπος Μπρούκλιν
Ὁ Ὅσιος Θαλλέλαιος
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου
Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς
Ὁ Ἅγιος Νέστωρας ὁ Μάρτυρας
Ὁ Ἅγιος Προτέριος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας
Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος
Τετάρτη 1 Μαρτίου
Ἡ Ἁγία Εὐδοκία ἡ Μάρτυς
Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ἡ Μάρτυς
Ὁ Ἅγιος Δαβὶδ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ουαλίας
Ὁ Ὅσιος Μαρτύριος ἐκ Ρωσίας
Πέμπτη 2 Μαρτίου
Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Συγκλητικὸς
Ἡ Ἁγία Εὐθαλία ἡ Παρθενομάρτυς
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς
Ὁ Ἅγιος Θεόδοτος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Κυρηνείας Κύπρου
Ὁ Ὅσιος Ἰωακεὶμ ὁ Ἰθακήσιος
Παρασκευή 3 Μαρτίου
Οἱ Ἅγιοι Βασιλίσκος, Εὐτρόπιος καὶ Κλεόνικος οἱ Μάρτυρες
Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας
Σάββατο 4 Μαρτίου
Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης
Οἱ Ἅγιοι Παῦλος καὶ Ἰουλιανὴ οἱ Μάρτυρες
Επιμέλεια - Διανομή: Καθεδρικός Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού
Design : ΑΔΑΜ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
Εάν δεν επιθυμείτε να λαμβάνετε το Ενημερωτικό, παρακαλούμε πατήστε Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Εάν λαμβάνετε το Ενημερωτικό περισσότερες από μία φορά, παρακαλούμε πατήστε Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.