Η γέννηση του Χριστού

Η γέννηση του Χριστού στην επαναστατημένη κοινωνία μας και την επαναπαυμένη οικογένεια μας

Αγαπητοί μας ενορίτες,
Αγαπητοί  σύζυγοι και νέοι γονείς,
Φτάνουν και πάλι  τα Χριστούγεννα. 
Κι έχουμε  μάθει από τα μικρά μας χρόνια να θεωρούμε τις ημέρες των Χριστουγέννων, σαν μια ζεστή οικογενειακή γιορτή. Όλοι θα μαζευτούμε στα σπίτια μας για να χαρούμε με τους τρόπους  της σύγχρονης ζωής  μας.
Με όποιον τρόπο όμως κι αν προσπαθήσει κανείς να γιορτάσει τις άγιες τούτες μέρες, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ο γιορτασμός αυτός προκαλεί αντιφατικά  συναισθήματα. Παρά τις προσπάθειες που κάνουμε για να δημιουργήσουμε μια χαρμόσυνη ατμόσφαιρα, υπάρχει κάποια θλίψη που εξουδετερώνει όλες αυτές τις προσπάθειες μας.Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε κείνον που θα ψάλει το «Η παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει...» και σε αυτόν που θα πάει σε κοσμικά «ρεβεγιόν»,  εφ’ όσον ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να αρνηθεί τη σωματική και ψυχική του ένδεια, την απομάκρυνσή του από το Θεό και τον συνάνθρωπο... Γιορτάζουμε Χριστούγεννα και ζούμε σαν να μη γεννήθηκε ποτέ ο Χριστός.Γι΄ αυτό υπάρχει επείγουσα ανάγκη να γνωρίσουμε ποιος είναι ο πραγματικός –ο ορθόδοξος τρόπος- αντιμετώπισης του πόνου και της θλίψης σε σχέση με την ενσάρκωση του Θεού, της γιορτής και της αληθινής χαράς σ’ έναν κόσμο που χάνει το νόημα και την ανθρωπιά του. Τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα μπορεί ν΄ ανοίξουν ένα παράθυρο στη σκέψη μας να κοιτάξουμε διαφορετικά τον ουρανό της Βηθλεέμ.
«Η γέννηση του Χριστού στην επαναστατημένη  κοινωνία μας και την επαναπαυμένη οικογένειά μας», είναι το θέμα που θα προσεγγίσουμε την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου στις 5.30 το απόγευμα, μετά τον Εσπερινό, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού. Σας προσκαλούμε να είστε μαζί μας.
Ο Χριστός γεννήθηκε για να προσφέρει ελπίδα στην απελπισία μας. Φως στα σκοτάδια του κόσμου. Συντροφιά στη μοναξιά μας. Αγάπη στο μίσος. Ζωή στο θάνατο. Χαρά στον πόνο και στη θλίψη;
Καλά Χριστούγεννα. Και κυρίως αληθινά Χριστούγεννα.